Uit een conjunctuurenquête van het Instituut voor Wegtransport en Logistiek België, over het vierde kwartaal 2012, blijkt dat de betalingstermijnen in de transportsector in de praktijk gemiddeld 53 dagen bedragen.
Deze enquête geeft ook aan dat 1 op 5 transportbedrijven kampt met liquiditeitsproblemen die voornamelijk veroorzaakt worden door de laattijdige betalingen van de opdrachtgevers. Deze liquiditeitsproblemen leiden uiteraard ook tot een toename van de faillissementen. Ten opzichte van 2008 is het aantal faillissementen in onze sector met meer dan 40% gestegen.
Ook Europa is zich bewust van het probleem want op 16 februari 2011 verscheen een richtlijn die de betalingsachterstand bij handelstransacties moest bestrijden. Deze richtlijn beperkt de betalingstermijnen tot 30 dagen en geeft de bedrijven de mogelijkheid om bij het vervallen van die termijn intresten en invorderingskosten te eisen.
Een Europese richtlijn dient echter door de Lidstaten omgezet te worden in nationaal recht. Voor wat betreft de richtlijn over de betalingstermijnen diende dit uiterlijk op 16 maart 2013 te gebeuren.
België heeft tot op vandaag zijn huiswerk niet gemaakt. Tien lidstaten, waaronder Nederland, hebben dit ondertussen wel gedaan en nog 4 andere lidstaten waaronder Luxemburg en Frankrijk zijn de procedure aan het afronden.
Onze beroepsorganisatie betreurt dat België zich weer een slechte leerling van de klas toont terwijl het hier om een maatregel gaat waarvan de budgettaire impact voor de overheid nihil is.
De transportsector bestaat voornamelijk uit KMO’s en vooral zij hebben nood aan een wetgeving die hen een betere bescherming biedt.
Febetra vraagt dan ook met aandrang dat
- De standaard betalingstermijn op 30 dagen wordt vastgelegd.
- Het verboden wordt om contractueel betalingstermijnen vast te leggen die de 60 dagen overschrijden.
- Contractuele bedingen die de betaling van wettelijke interest voor betalingsachterstand uitsluiten of die een vergoeding voor invorderingskosten uitsluiten, verboden worden.
- Beroepsorganisaties in staat worden gesteld zich tot de rechtbank te wenden om namens de bedrijven/leden die ze vertegenwoordigen, misbruiken aan te klagen en moedwillige wanbetalers aan te pakken.